Whisky Glenmorangie

Początki destylarni whisky Glenmorangie Glenmorangie Distillery trwa, zbudowany w 1738 roku. W roku 1811, gorzelnia została kupiona przez rolnika David Ross (David Ross) i wydzierżawiony William Mathewsona (William Matheson) w 1840 roku. Mimo to dzięki nim sprzętu będącego w gorzelni zostały uporządkowane przez 1843 problemy z uzyskaniem licencji na produkcję whisky Metyusona zmuszeni poczekać do 1849 roku.

Mimo wszelkich nadziei na rozszerzenie destylarnię William, jego plany się nie sprawdziły: jeszcze w 1880 roku, jego produkcja jest nadal używany wszystkie te same stare kostki Ferry Stan gorzelnie samym budynku pozostawiała wiele do życzenia. Jednak to nie przeszkodziło gorzelni produkować rocznie około 20.000 galonów pierwszej klasy whisky Glenmorangie.

Jednak w 1887 roku z powodu braku funduszy Metyuson William nadal zmuszony był do utworzenia ujędrniają Glenmorangie Distillery, na którego cześć i został nazwany stary gorzelnia. Niestety, zmarł, nigdy nie był w stanie cieszyć przyszłego sukcesu tego roku.

W 1960 roku destylarnia po prawej przekazane Duncan Cameron (Cameron Duncan), mężem i córką Mathewsona kierownika lokalnego banku. W wyniku jego starań whisky Glenmorangie tawerny pojawiła się na półkach w większości krajów, a gorzelnia Glenmorangie Distillery zyskał szeroką popularność daleko poza granicami Szkocji.

Po zajęciu pieniędzy zebranych ze sprzedaży whisky, nowy właściciel Duncan Cameron zaangażowany w odbudowę i modernizację przedsiębiorstwa. Nie wykonano nowe fotosy, 15 i pół metra wysokości, że nawet w chwili obecnej są prawdopodobnie jednymi z najwyższych w Szkocji. Nowa technologia pozwoliła na zastosowanie metody ogrzewania parowego kostki zamiast starych metod - otwartych technik przeciwpożarowych.

W ciągu tych lat, kontrolę nad spółką de facto przeniesiona na partnera biznesowego Duncan - Andrew (Andrew Maitland Maitland). Jego prawą ręką był Stephen James (James Stephen) - były zastępca dyrektora firmy. W 1994 roku, nawet pierwsza linia telefoniczna została wybudowana tutaj. Firma Highland wodą gazowaną firma, czy wdrożenie Tarlogie woda mineralna została odkryta. Woda ta przechodzi poprzez fizyczne filtracji wapiennych skał oraz jest piękne w sobie, otrzymano słód charakterystyczne pikantne nuty zapachowe. Wydawało się, że nic nie może zatrzymać komercyjny sukces firmy.

Jednak wojna łatwo udowodnione inaczej. Chociaż w czasie działań wojennych I wojny światowej nie wpłynęły na bardzo gorzelnię, jego konsekwencje, wciąż przyniósł. całkowity brak surowców zaobserwowano, jęczmień ludzie nawet nie mają co jeść, nie mówiąc już o whisky. Wielu pracowników zostali wezwani do przodu. Gorzelnia jest na skraju zamknięcia, co w teorii, a by się stało, gdyby została uchwalona ustawa o zakazie sprzedaży alkoholu, jest dość zauważalne, gdy wciśnięty przez władze.

Wideo: Whisky Glenmorangie Original-recenzja 10 lat

Ale to trochę szczęścia nie stała się realna pomoc dla ówczesnych właścicieli gorzelni. Choć w 1915 roku pozycja spółki Glenmorangie Distillery został zmieniony w 1919 roku destylarnia zaczął ponownie. Pracownicy spółki został zredukowany do zaledwie trzech osób: Alex Smart, George Ross i John Betta.

Przed wojną, sama spółka została przejęta przez korporację Leith, może później hojnie dał ich zakupu ... Po wojnie, znacznie zwiększone podatki produkcyjne należności samo Glenmorangie Distillery osiągnął kolosalne rozmiary. Nowy szef gorzelni, młodszy brat partnera biznesowego Duncan Cameron niestety nie mają talenty i umiejętności głowy ... Co z jego działalności były bardzo złe. Glenmorangie Distillery Spółka w związku z przyjęciem amerykańskiej prohibicji stracił jednego ze swoich stałych klientów wobec Stanów Zjednoczonych. Gorzelnia była ponownie na skraju bankructwa.

Wideo: Party Time - degustacja whisky Glenmorangie w Aristocrate

Jednak wraz ze zniesieniem prohibicji firma znowu zaczęła się zwiększać swoje stopy. Lokalni producenci nie mogą zapewnić wymaganą jakość surowca destylarni. Zostały one wyprodukowane partie testowe jęczmienia z innych krajów - Australii, Nowej Zelandii, a nawet Pakistanu. Przez 1939, gorzelnia patrzy z ufnością w przyszłość i myśleć o nowej ekspansji produkcji.

Podobnie jak w pierwszych dniach jego wystąpienia, ten sen się nie sprawdziły - II wojny światowej.

Trudno jest wskazać dokładnie, jak gorzelnia była w stanie przetrwać ten trudny okres. Wielu robotników ponownie wezwany ponownie surowiec nie jest wystarczające. Wiele strat i wiele podatki już zatrzymała rozwój firmy do 1948 roku, w okresie zarządzania Gordon Smart, syn poprzedniego właściciela Aleksandra Smart. Jednak w tym czasie 1979 firma odzyskała swój dawny sukces i zakres. Wielu konkurentów Glenmorangie Distillery w czasie wojny niemal całkowicie przestała istnieć, który nie mógł iść z korzyścią dla działalności firmy, by zniszczyć cały rynek dla siebie. Około 13.000 litrów tygodniowo butelkowane w różnych typach beczek, przynosząc tysiące Glenmorangie Distillery i tysiące dolarów. I mimo, że ta firma nie była w stanie sprostać potrzebom rynku, kupujący nadal domagał się coraz bardziej. W rezultacie, w 1993 roku podjęto decyzję o budowie nowych dodatkowych kostek promowej.

Podczas wojny zmienił mnogoe- zastąpić hiszpańskich beczek sherry dostarczonymi z amerykańskiego bourbona, że ​​został wprowadzony wiele innowacyjnych rozwiązań technicznych. Eksperci Glenmorangie nie boją się eksperymentować - obecnie praktykowane różnych technik starzenia w beczkach z bordo, brandy, Porto, Madeira. Podczas gdy reszta producentów whisky używać tych samych beczkach przez 7, a czasem nawet 8 razy, producenci whisky Glenmorangie pozwolić tylko jednym ponownym powodzi, w celu utrzymania najwyższych standardów jego jakości. A oni osiągnąć ten wspaniały wynik.