Absynt

Absynt - napój alkoholowy wykonane z wyciągu z piołunu. Nawet pół tysiąca lat przed naszą erą Egipcjanie docenione napój jako doskonały lek.

Starożytny absynt różnił się od roztworu, który pili Verlaine i Picasso, liście piołun po prostu namoczone w winie lub alkoholu. Najprawdopodobniej absynt Słowo to pochodzi od greckiego słowa „apsinthion”, co oznacza „nie do wypicia” prawdopodobnie z powodu jej gorzkiego smaku.

Pitagoras zaleca absynt jako środek promowania płodności. Hipokrates przepisał go jako remedium na żółtaczkę, reumatyzm, anemia i bóle menstruacyjne. Roman uczony Pliniusz Starszy zwany nalewka «apsinthium» w pierwszym wieku naszej ery. Wiadomym jest, że mistrz w wyścigach rydwanów miały napić się absyntu, że nie zapominać, że nawet jego sława ma gorzki ...

Wieki później, wódki piołun przestaje być lek. Niezależne gorzelnie produkować absynt, wykonane z suszonych liści szałwi i wina. W Anglii Tudor istniał napoju gorącego piwa i suszonych liści piołunu, ale przede wszystkim uderza w obróbce miejscu. Samuel Pepys pisał w swym słynnym dzienniku, że cieszył się kilka szklanek piwa piołunu jedną noc „w małym domku ... niewątpliwie sprośne”. Absynt łączy legendarne greckich Olimpiady i dość prymitywnych gustów i chłopów.

Nowoczesne absynt rzekomo został wynaleziony w 1792 roku przez francuskiego lekarza niezwykłej nazwie Pierre Ordiner którzy uciekli rewolucji francuskiej w małej wiosce w zachodniej Szwajcarii. Podczas swojej poezdkok koniu, dr Ordiner mówi się, że odkryli gorzki piołun rośnie dziko w górach w okolicy. Podobnie jak większość lekarzy z krajów, przygotował swoje własne pieniądze, a zapoznanie się z wykorzystaniem absyntu w starożytnym Rzymie, zaczął eksperymentować z nim.

Przepis Lekarz Ordiner prawdopodobnie obejmował następujące zioła: piołun (Artemisia absinthium) anyż (Pimpinella anisum), hyzop (hyzop lekarski), koper włoski, melisa (odmiany mięty) i ilość kolendry, Veronica, rumianek, pietruszka, a nawet szpinaku. Semidesyatigradusny Elixir szybko stał się popularny jako lekarstwo na wszystkie choroby w mieście i został nazwany Green Fairy (La Fee Verte). Po jego śmierci przepis może Enrio dostał siostry, który sprzedał ten przepis i major Dyube, co z kolei, wraz z synem i syn-Henri-Louis Pernod otworzył pierwsze przedsięwzięcie do produkcji i sprzedaży absyntu.

Jest Szmaragd napój jest bardzo gorzka (ze względu na obecność absinthin), a więc tradycyjnie wylewa specjalnego łyżką z cukrem w szklance wody. Napój następnie zamienia się nieprzezroczysta biała jak olejki eteryczne wytrącają się z roztworu alkoholowego. W XIX wieku. absynt pić staje się bohemy. Jego picie i pochwalił Maupassant, Van Gogha, Rimbauda, ​​Poe, Baudelaire, Apollinaire, Oscar Wilde, Edgar Degas, Manet, Picasso, Remarque, William Tucker, O. Henry. Absynt staje się bardzo popularny wśród aktorów, artystów, poetów i pisarzy.

Wierzono, że stymuluje proces twórczy. Jednak w latach 50-tych XIX wieku zaczął przejawiać wyniki niepokój przewlekłego stosowania. Uważano, że przewlekłe zużycie absyntu doprowadziły do ​​świń, zwanego absinthism, który scharakteryzowano przez nałóg, nadpobudliwość i halucynacje.

Absynt jest stowarzyszenie z życia cyganerii pracował również w związek obawy o jego skutki, jak to się stało z marihuaną w Ameryce. Następnie, absynt został zakazany w wielu krajach na początku XX wieku. Jest jeszcze inny ciekawy opinii o przyczynach zakazu absyntu - czysto ekonomiczny. Fakt, że szybko rosnąca popularność absynt rozpocząć prowadzenie do spadku konsumpcji wina - główny napój w wielu krajach europejskich. W obawie przed tym, że producenci wina lobby dokonał zakaz absyntu.