Historia piwa od Sumerów do chwili obecnej

Piwo może być bezpiecznie zwany najstarszy napój alkoholowy. Gotowane to wszystkie narody na wszystkich kontynentach. Wiadomym jest, że gdy konkwistadorzy pierwszy wylądował na wybrzeżu Ameryki Południowej, Indianie traktować ich miejscowy odpowiednik piwa - chuchey. Rodzaj banana piwo warzone prymitywne plemiona Afryki. A Europa i Azja na liczbie odmian zostały przed resztą. Jednakże fakt, że piwo o nazwie naszych przodków, ani smaku, ani przez ich wygląd nie miał ochoty na drinka, do którego jesteśmy przyzwyczajeni. Ale bardziej interesujące będzie prześledzić jego historię od starożytności do współczesności.

Pochodzenie piwa, naukowcy związane z kolebki ludzkości - Mezopotamia. To tu znaleziono archeolodzy podczas wykopalisk sięga VII tysiąclecia pne sumeryjskie gliniane tablice z wizerunkiem Brewers, pochylając się nad kadzi. Sumerowie nawet boginię piwo Ninkasi Svetlostruynaya którzy poświęcają wiersze. Nietrzeźwy w pełnym znaczeniu tego słowa sumeryjskie piwa nie można nazwać: to warzone bez chmiel, jęczmień i orkisz, dodając smaku ziół. Twierdzę 3-4%.

Spadkobiercy Sumerów, Babilończyków starożytnych, piwo przepis perfekcji: zaczęli gotować go nie z mąki jęczmiennej i słodu. I walka o jakość napoju była poważna. Zgodnie z prawami króla Hammurabiego, który rządził w II tysiącleciu pne, karczmarz, napompować cenę piwa, należy utopić. Jeśli to osłabia wodę do picia, karmił zepsute piwo aż do śmierci w strasznej agonii. Podlega karze śmierci i wynajmującym, w których ustanowienie odwiedzający nawiązałem rozmowę o polityce.

Wideo: Schumer - KRAJ DETENTION

Starożytni Egipcjanie stworzyli własne receptury: oprócz jęczmienia, zaczęli warzyć piwo pszeniczne i wynalazek jest przypisana do najwyższego bóstwa Ozyrysa. Browary w Egipcie były czczone i egipski hieroglif „lunch” składał się z dwóch znaków: „chleb” i „piwo”.

Braga Odin

W dalekim północnym skraju ostrym Viking również warzonego piwa. Zamiast tego dodaje się chmiel w sosnowych i świerkowych igieł. Powstały napój zawierający witaminy B i C, w celu wspierania siły żołnierzy na długich marszów. Skaldowie nazywa swoim domu warzyć piwo Odyna.

I przyjazny ucztowanie i rytualne Wikingowie święta towarzyszy wielkim gorzały. Zdolność do picia dużo (lub nawet lepiej - sąsiad-drink) zostało wycenione na równi z waleczności.

W jednym ze starożytnych sagi opowiada o roztargnieniu, jaki spotkał króla Sigurda. Oznaką szaleństwa oparzenia uznała za zły nastrój i niemożność utrzymania king wesoła rozmowa podczas picia. Że Wikingowie zawdzięczamy niezwykłą tradycję wlewanie szklankę spóźnionego gościa. Po one spełniać rolę okularów ogromne tura rogami.

Gloomy niemiecki geniusz

Rzymski historyk Tacyt autentycznie przerażony, że pomyje, które pił starożytnych Germanów. Lokalne browary naprawdę wielcy artyści byli: żółć niedźwiedzia w napoju dodać, a następnie kilka magicznych grzybów. Kto by pomyślał, że wynik tych barbarzyńskich eksperymentów po dwóch tysiącach lat będzie słynny niemiecki piwo, jeden z najlepszych na świecie!

Film: Tajemnice starożytnych imperiów - pierwsza cywilizacja

Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa w Niemczech i sąsiednich Flanders mnichów piwowarskich angażować poważnie. Sprawa umieścić na wielką skalę. Są nawet przypadki palenie czarownic „piwo” - kobiety, rzekomo psują piwo klasztornym. Do tej pory najlepsze odmian holenderskich piw są te przepisy, które pojawiły się w klasztorach.

Stopniowo i zwykłych obywateli, aby ocenić korzyści z warzenia. W miastach średniowieczu były cechu piwowarów. Hamburg samego końca XV było około 600 browarów. Ich patron niemiecki browary uważane mityczny król flamandzki Gambrinus.

Pierwowzorem tej postaci był znakomity reveller - książę Brabancji Ian Pierwsze (Primus). Ten dzielny wojownik, który zdobył wiele zwycięstw w wojnach i turniejach. Ale kochał specjalnego piwa.

Raz w cechu piwowarów Brukseli postanowił wybrać majster. Na placu kładziemy beczkę piwa, a uczciwi ludzie wyjaśnił, że majster będzie ten, kto wykona beczkę do krawędzi obszaru. Pierwsze sportowcy miasta nie były w stanie podnieść surowość i zawstydzeni, aby się wycofać. A następnie jego jaśnie pan książę otworzył zawór i wypił całą beczkę, a następnie łatwo znosił go w wyznaczonym miejscu. Z tego wyczynu Brewers Gildia jednogłośnie ogłosił go jako swojego brygadzisty. Jednakże, zgodnie z legendą, podczas obchodów tego wydarzenia, wszyscy uczestnicy pili, tak że nie mógł poprawnie wymówić nazwę nowych funkcjonariuszy i dlatego nazwał go Gambrinus.

Książę Jan Primus zmarł w 1294 roku na kolejnym turnieju. Miał 33 lat, był to jego 76 turnieju. Ale chwała wielkiego miłośnika piwa nie wyblakły przez wieki. Jeden z najlepszych czeskiego piwa jest nazwany na jego cześć.

Pij prawdziwych dżentelmenów

Piwo w starej dobrej Anglii kochał zawsze, a przed Norman Conquest, i po. Nawet w VII wieku, jeden z królów Kent musiał wydać dekret przeciwko ogólnym pijaństwem. Ale pienisty napój i nadal pić zamków i opactw, aw chatach villeins. W tym czasie, El miał słodki smak: to dodaje trochę miodu i wrzosu. Tylko z XV wieku brytyjski pełni docenić szlachetną goryczką.

Wideo: Cywilizacja starożytnego Sumeru

Henryk VIII angielskie śniadanie pić galonów (około 4,5 litra) piwa. Nie za nim nadążyć i sąd. I jego córka, Elżbieta I, krążąc w posiadanie, pierwszą rzeczą, aby dowiedzieć się, czy smaczne piwo warzone jest w mieście, które ma zamiar odwiedzić. Jeśli piwo było bez smaku, ulubiony napój królowej został przywieziony z Londynu.

W XV-XVI wieku nastąpił zawód degustator piwa w Anglii. Ten człowiek miał na sobie skórzane spodnie. Zanim spróbujesz pić, nalał trochę na ławce usiadł w kałuży i zaczął powoli smak. Po pewnym czasie wstał. Jeśli spodnie trzymać się ławki, więc piwo było złej jakości, z dodatkiem cukru.

W XVI wieku, brytyjski zaczął wlać piwo do butelek. I XIX wieku możliwa produkcja zmechanizowanych, warzenia stał opłacalne towarem eksportowym.

Film: Historia Duch starożytnego Sumeru

Historia piwa w Rosji iw Rosji

Książęcy święta były dokładnie takie, jak opisano w swoich nieśmiertelnych wierszy Puszkina „Rusłan i Ludmiła” to tylko piwo, które płynęły swobodnie w takich uczt, był miód. Pasek nie było, a zawód pszczelarza - mężczyzna, produkowanej Wild Honey - była trudna i niebezpieczna. Dlatego zwykli ludzie często musieli zadowolić się piwa bez miodu. Aby poprawić jego smak, to zaczęli dodawać chmielu.

Rosyjscy naukowcy uważają, że to Kijów Rosja nauczył Europę do warzenia piwa z chmielu.

Piwo było niemal strategicznym towarem. W annałach odnotowanych przypadków, w których chłopi płatnych systemu opłat miodu, chmielu i słodu.
Kochaliśmy piwo i rosyjskich carów. Bardzo wiele dla promowania ona wykonana Piotra I, który nakazał żołnierzom wejść na piwo w diecie jak najlepszym lekarstwem na szkorbut (na żywo piwa to prawda). Cesarz kochał napój warzony według holenderskiej receptury. Cesarzowa Elżbieta I, z drugiej strony, preferowane angielskich klas: piwo i porter. Aż do końca XVIII wieku, piwo warzono dla rosyjskich carów w browarach sądowych.

W 1795 roku, za panowania Katarzyny II, A.F.Kron zbudowany w Petersburgu Aleksandra Newskiego Roślin i P.Kazalet o tej samej porze - stworzył Kalinkinsky browar. W 1848 roku, rośliny te zostały zjednoczone, aw roku 1923 zjednoczona produkcja została nazwana Stepan Razin. W 1875 roku, Moskwa został zbudowany "Trekhgorny browar", teraz - "Badaevsky". Od 1881 roku browar Samara, posiadanych przez A. von Vaca, rozpoczęła produkcję piwa "Vienna". W XX wieku został przemianowany na „Ziguli”. Pod koniec wieku XX browarów zaczął się rozwijać w Rosji: „Baltika” i roślin Klin, Maikop, Ochakovo.

Jednak pojawienie się piwa, pakowane w wygodnych pojemnikach plastikowych i szklanych, nie zastąpią obecne fanów mieszkających napoju. Obecnie na świecie jest „powrót do korzeni”: coraz bardziej popularne są małe prywatne browary, których produkty są wykonane według dawnych receptur, wypróbowanych i oferuje wspaniale z niezrównany smak.