Absynt - historia legendy reaktywowana

Według drugiej wersji absyntu jest twórcą sam Pierre Ordiner. Ten francuski lekarz uciekł do Szwajcarii od zawirowań Rewolucji Francuskiej. M. Ordiner przewidziane absynt i jako uniwersalnego regenerujący leku, który leczy się układ trawienny i cały organizm.

Teraz nikt nie wie na pewno, jak to naprawdę się stało. Jednak pozostaje faktem. W 1792 roku absynt przyszedł tylko na doktora Pierre Ordinera. To on wpadł na jego drugie imię, pod którym mocny napój alkoholowy znany w naszych czasach. Błagam kochać i za „zieloną wróżkę” La Fee Verte lub.

Dlaczego „zielony bajki”?

Pomimo faktu, że stocznia był koniec XVIII wieku, mieszkańcy Europy nadal wierzą w istnienie czarów i sił nadprzyrodzonych. Czarownica, wampir, koboldów, krasnoludy i elfy nie były jeszcze w masowej świadomości publicznej uznanych elementów fabularnych i folkloru.

Monsieur Ordiner wymyślił genialny ruchu handlowego, podając jej nazwę leku „wróżkę”. Absynt stał się szybko wiąże się z cudów i magii. Został on milcząco uznane jako panaceum na wszystkie choroby.

Zielona Wróżka stała się wymagalna napój koloru. Zgadzam się, że byłoby dość dziwne, gdyby zielona wróżka leczniczy nalewka był inny kolor.

Zresztą nazwa zatrzymany. Ponadto, po pewnym czasie, kiedy został po prostu nie może być oddzielona od alkoholu.

Powstanie i szalenie popularny

W 1797 roku, daleki krewny Ordinera Henri-Louis Pernod otwarto dwie fabryki do produkcji absyntu. Jeden z nich znajduje się w Szwajcarii, a drugi we Francji. W ten sposób, ciecz z piołunu zwolniony. I stopniowo zacząłem coraz bardziej sławę i popularność.

Historycy twierdzą, że głównym zabytkowy popularyzacja absynt stał kolonialnych wojen z połowy XIX wieku, że Francja, z różnym skutkiem było w Afryce Północnej. W tym czasie w dziennej dawce żołnierzy francuskich zaczęły wkraczać absynt. Jego wydane do ochrony przed różnymi chorobami zakaźnymi.

Tymczasem napój zyskuje popularność w Europie. Kocham to nie tylko mężczyzn, którzy marzą, aby sprostać zieloną wróżkę, ale także kobiety.

Kiedy w latach 1870-1880, absynt stał się tańszy niż wino, a następnie zaczął prawdziwą histerię. Piliśmy je wszystkie bez wyjątku. Rich burżuazyjnych ludzie Bohemians i prostych robotników fabrycznych.

Jednak, jak objętość pijany absynt rosła, stało się jasne, że w dużych ilościach to stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. Zielona Wróżka narkotyk świadomość, omamy przyczyny, i po prostu szalony. Rosnąca liczba zgonów spowodowanych spożyciem alkoholu.

Od miłości do nienawiści

W lecie 1905 roku szwajcarski rolnik Jean Lanfren w stanie nietrzeźwości Absinthe, zastrzelił swoją rodzinę. Dziennikarze podniósł historię i dostarczone mu szeroki rozgłos. Nikt nie był zainteresowany tym, że w uzupełnieniu do absyntu Jean Lanfains że dzień pili dużą ilość innych napojów alkoholowych.

W 1906 roku rolnik został skazany. A w 1908 roku Konstytucja Szwajcarii słynnym artykule 32th, która zakazuje produkcji i sprzedaży alkoholu został dodany piołun. To wydarzenie zostało poprzedzone referendum, w którym większość Szwajcarów obsługiwanym jego zakazu. W 1915 roku za przykładem swego sąsiada i Francji.

Muszę powiedzieć, że zakaz ten nie pojawił się znikąd. Chodziło o substancjach psychotropowych lub monoterpin Tujony, które w dużych ilościach były częścią absyntu. Uważa się, że są one odpowiedzialne za szkodliwy wpływ alkoholu na organizm człowieka. absynt zakaz w formie, w jakiej istniała na początku XX wieku był dobrodziejstwem.

Rehabilitacja „zielonej wróżki”

W 2004 roku parlament szwajcarski formalnie zniosła 32-th artykuł Konstytucji i wezwał do legalizacji absyntu. Decyzja została szybko obsługiwane w innych krajach europejskich.

Oczywiście, to napój alkoholowy pozwolono powrócić powodu. Jego producenci zostali pouczeni, aby ścisłej kontroli zawartości Tujony w gotowym produkcie. Obecne normy stężenia substancji nie powinna przekraczać 10 g na litr absyntu.

Oczywiście, historia absyntu nie kończy. Żyjemy w epoce nowych kwitnienia zielonej wróżki. Jak wiem, czy to się skończy nowy zapomnienie.

Malowanie i literatura

Pod koniec XIX początku XX wieku, popularność absynt był tak wysoki, że został on odzwierciedlenie w nieśmiertelnych dzieł najlepszych artystów i pisarzy czasu. Po prostu nie mogli przepuścić ten silny napój alkoholowy w swoich pracach.

HR Giger surrealistyczna artysta jest znany z niektórych swoich obrazach, pisał w stanie nietrzeźwości Absinthe.

Również alkohol jest widoczne w obrazach Vincenta Van Gogha, Edouarda Maneta, Jean Béraud, Edgar Degas, Viktor Oliva.

Jednak, jak na mój gust, szef malarz absyntu - jest Pablo Picasso. Jego „Pijący absynt”, a teraz jest uderzające historyków sztuki i krytyków.

W literaturze, to mocny alkohol piołun pozostawił swój ślad. Pomysłowy Erich Maria Remarque wspomina ją w swoich wielkich powieści „Łuk Triumfalny” i „Trzy towarzysze”.

Nie uszło jego uwagi absynt jak Ernest Hemingway, Edgar Burroughs, Aleister Crowley i inni.