Rozwój winiarstwa w XIX - XX wieku

W XIX wieku nastąpił także wzrost i spadek produkcji wina. Na początku XIX wieku geografia francuskiego wina są bardzo złożone. Winogrona uprawiane są w całym kraju, z wyjątkiem wybrzeża Kanału Angielskiego i kilku obszarach górskich z wilgotnym klimacie. Prawie każdy rolnik uchylił część swojej ziemi pod uprawy tej rośliny, z wykorzystaniem tradycyjnych metod, jak i produkcji wina jest dość niskim poziomie. Tylko niektóre z nich osiągnęły jakości, które mogą być eksportowane do innych krajów.

Ale stopniowo rozprzestrzenił i naukowe podejście do uprawy winorośli i produkcji wina. W pierwszej połowie XIX wieku za pracę w tym obszarze znanej z kilku naukowców, ale najbardziej popularne wśród nich osiągnąć JA Chaptal. Był nie tylko wybitny mąż stanu panowania Napoleona I i Ludwika XVIII, ale niezwykłe chemik. Jedną z najczęstszych operacji w produkcji wina (dodawanie cukru do moszczu) nazwany na jego cześć Szaptalizacja.

Wiązało działań i wielu innych naukowców zebrała prac badawczych z promocją wiedzy naukowej wśród chłopów z uprawy winorośli i produkcji wina. Szczyt tej działalności stała wielkiego dzieła dr GUYOT winnicach Francji.

Dobrobyt dużych regionów produkujących wino dodatkowo wspomagane podejmowane w ramach Napoleon III polityki wolnego handlu. Podpisane przez niego w latach 1860-1865 umowa handlowa otwarta najlepszych francuskich win na ścieżce brytyjskich, belgijskich, holenderskich, skandynawskich i niemieckich rynkach. To dało potężny impuls do wzrostu francuskiego wina, którego wielkość produkcji dla dowolnych dwóch lat wzrosła o 70%. W 1875 eksportowane to około 6% wina, że ​​został wyprodukowany we Francji.

Wideo: Rozwój gospodarczy Rosji w drugiej połowie XIX wieku

W XX wieku, we Francji, istnieje wiele nowych winnic, które charakteryzują się wysoką wydajnością. Nieuniknioną konsekwencją nadprodukcji i powrocie w 1892 roku do polityki protekcjonizmu, który dokonał rynki zagraniczne mniej dostępne, był spadek cen wina. Sytuacja gospodarcza pogorszyła się znacząco winiarzy. Kryzys nasilił ruchu ludowego na południu, gdzie uczestnicy zażądał kres importu win z Algierii. W kwietniu 1907 roku ich oburzenie spowodowało otwartego buntu kierowanego przez M.Albera oddziały nazywano by go stłumić. Te wydarzenia nie tylko pozostawił niezatarty potrzeby w zbiorowej pamięci winiarzy, ale również poważnie przetestowany system polityczny kraju.

Wideo: rosyjskie państwo i społeczeństwo na przełomie XIX - początku XX wieku. Centrum nauczania online „Foxford”

Nie mniej trudne było położenie winiarzy w środkowej i północnej części Francji, z których wielu, którzy skupiają się na produkcji wysokiej jakości win. Na początku XX wieku w dziedzinie prawdziwej anarchii panował: duża częstość fałszowania wina, wielu producentów wina i negocjatorów w pogoni za zyskiem, bez prawa do przypisywania swoich produktów najbardziej głośnych nazwisk. Sytuacja stała się nie do zniesienia: to pytanie zostało zadane przez prestiżu Francji jako wiodący stanu produkcji wina.

W tych okolicznościach, w 1905 roku, pod naciskiem właścicieli najlepszych winnic zostały podwaliny ustawodawstwa regulującego proces produkcji win wysokiej jakości. Zdecydowano, między innymi, w celu ustalenia wyraźnych granic stref produkcji. Pierwszym krokiem w tym kierunku stałej rozgraniczenia w latach 1910-1911 produkcja obszarze szampana. To dało początek wielu gwałtownych konfliktów i niezadowolony znaczną część winiarzy.

Wideo: Kolej w Imperium Rosyjskim

W maju 1919 roku, nie było prawa, zgodnie z którym decyzja o uznaniu praw do nazwy pochodzenia „win produkowanych według osiedlić i uczciwych lokalne zwyczaje”, został przeniesiony do sądów cywilnych. 1927 wymagania dotyczące pochodzeniu win zostały uzupełnione wymagania co do jakości, o stałych parametrów, takich jak rodzaj zastosowania podłoża odmian winorośli, sposób odcinania, maksymalnej wydajności i zawartości alkoholu.

W końcu, 30 lipca 1935 przyjął ustawę w sprawie wprowadzenia systemu kontrolowanych nazw pochodzenia. Że jej przepisy są nadal w mocy i są określane głównie przez los najlepszych winnic w kraju. Z biegiem czasu, rozwoju produkcji wina i wina handlu doprowadziła do konieczności dalszej regulacji, co znalazło odzwierciedlenie w przydziale ustawodawczej innych kategoriach: w 1949 roku - ograniczony win najwyższej jakości (VDQS), aw 1964 - miejscowych win.

Wideo: Transformacja zawodu w XIX i XX wieku: Architekt we współczesnym świecie - 4 marca Ortenberg 091216

w XX wieku miał do czynienia z wieloma „zewnętrznych” wyzwań. Dochodzenie głębokiego kryzysu społeczno-gospodarczego i okupacji 1940-1944 lat doprowadziły do ​​radykalnej zmiany na rynku wina, a klęski żywiołowe, takie jak mróz w lutym 1956 roku, w którym zginęło dużą część winnic oraz utworzenia Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, która otworzyła rynek francuskich win stołowych z Włoch, az czasem - i od Hiszpanii, a fala imigrantów z Afryki Północnej winiarzy po osiągnięciu samodzielności, a wzrost korporacji transnarodowych Coraz częściej inwestują kapitał, który w swoim regionie.

W ciągu kilku pokoleń całego sektora uprawy winorośli i produkcji wina uległa radykalnej modernizacji. Znacznie zmniejszyć liczbę osób, które złożą oświadczenie o winobraniu na początku 60. lat znajdowały się 1 300 000, aw połowie lat 90. - tylko około 500 000. Jednak liczba winnic jest nadal wysokie, ich średnia wielkość nie jest dużo ponad 4 ha, podczas gdy charakter produkcji pozostaje w dużej mierze rzemieślniczych.

Jednakże, jest coraz częściej stosowane w celu osiągnięcia nauki. Od 1955 roku we Francji, przygotowuje absolwentów w dziedzinie enologii. Ich badania doprowadziły naukę wina do potrzeb winiarzy profesjonalistów. Rozpowszechnianie wiedzy naukowej umożliwia optymalne wykorzystanie potencjału zbiorów, minimalizuje ryzyko błędów technicznych. Wprowadzenie nowoczesnych technik uprawy winorośli i produkcji wina - wykorzystanie klonowania w przygotowaniu materiałów do sadzenia, które pozwalają utrzymać stałą temperaturę zbiorników fermentacyjnych brzeczki, systemy informacyjne zarządzania winne piwnice, itp wyprowadza je na jakościowo nowy poziom rozwoju.

Francja jest drugim największym na świecie producentem wina w 1995 roku został tu wykonany 56,6 mln hektolitrów piwa. Lub 21% całkowitej światowej (pierwsze miejsce jest Włochy- 24%). Jednak rola winiarstwie w gospodarce decyduje nie tyle wielkość produkcji, jak jakość produktów, a co za tym idzie, jego wysoką cenę. Produkcja wina jest w dużym stopniu zorientowanych na eksport, a regiony produkcyjne, takie jak szampan, Burgundii i burdelu, jest eksportowana do ponad 170 krajów. Tak więc, francuski przemysł winiarski udało się przezwyciężyć trudności, jakie napotykają w ciągu ostatniego stulecia, a mimo konkurencji, która jest wzmocniona przez producentów z innych krajów, perspektywy dla strefy reprezentowane są całkowicie zachęcające. Zapewne zgodzi się każdy, kto otworzył butelkę dobrego francuskiego wina.