Pochodzenie i Ithor koniak

Koniak, z francuskiego - „sognac” jest szlachetny alkohol barwy bursztynu. Jego dom należy uznać, oczywiście, Francji, bo tam, w małym miasteczku o nazwie Cognac pierwszy dostał ten napój. To był środek konieczny: obfitość winogron we Francji przyczyniła się do produkcji wina, ale złe wino były transportowane drogą morską, która wpływa na handel. Produkcja destylatu winnego białego wina oparte było wyjście z tej sytuacji. Poza faktem, że jest dobrze utrzymany, napój był znacznie bogatszy i bardziej aromatyczne wina. Marynarze zauważyli, że po przechowywaniu w dębowych beczkach na drinka mogą być spożywane bez - wszelkie interwencje i rozcieńczeniu, a jej smak staje się po prostu pyszne.

Dlatego też stworzyliśmy prawdziwy koniak Beczki dębowe określić smak, kolor, zapach. W celu zmniejszenia stężenia alkoholu etylowego, dodaje się wodę destylowaną do niego. Jednak dla wielu z jego produkcji przestrzegać surowych norm, jest ściśle kontrolowany przez prawo.

W 19 wieku napój produkowany nie tylko w mieście Cognac, ale jego nazwa pochodzi od nazwy ojczyzny geograficznym. Jednak Cognac jest produkowany przez francuskiego regionu Charente, marką. Rosja, w tym sensie różnicy. Nikolai Shustov wolno było produkować swoją fabrykę koniaku w Erewaniu i Odessie nazwie „brandy”.

W Związku Radzieckim każdy brandy nazywa brandy, produkowane na bazie brandy. Zostali sorokogradusnuyu jakiegokolwiek napoju uzyskanego z wina i przechowywane w kontakcie z dębu trzech lat lub więcej. Najlepszy był ormiański, gruziński, Mołdawska, Kaukaski brandy.

Historia koniaku

Głównym i najczęściej odmiany winogron do produkcji brandy - „Ugni Blanc”. Jest odporna na choroby i daje dobre plony, ale różnorodność winogronowy „Folle Blanche”, „Colombard” i „Montilla” Pomimo rosnącej złożoności przewyższyć „Ugni Blanc” smak i aromat otrzymanej materiału. Po naciśnięciu jagody w soku jest zabronione, aby dodać cukier. Otrzymaliśmy trzy tygodnie wina destylowanej. Odbywa się to w dwóch etapach, z czego wynikiem jest uzyskanie silnego (około 70%), alkohol etylowy, który wlewa się do beczki. Najlepsze są bębny, ręcznie wykonane z drewna z wieku ponad 80 lat i spalone w środku. Po wypaleniu, beczki są pokryte naturalną warstwą palonego cukru (glukozy zostanie on uwolniony z drewna). Przechowywać je pić do siedemdziesięciu dwóch lat. Dalsze ekspozycja jest uważany za bezsensowne, jak napój jest prawie nie zmienia swoich właściwości. Podczas wygrzewania dużo alkoholu przechodzi przez pory dębowych, odparowując do pomieszczenia w piwnicy. Te „stracone” Francuzi nazywają „anioły dzielić”. Miejscem przechowywania pakowane w szklance koniak - „raju”